چند حدیث
نام محمّد
در روایت است که در قیامت،خدا به کسیکه نامش محمد است میفرماید:حیا نکردی بااینکه نامت نام حبیب من است، معصیتنمودی؟ ولی امروز من حیا می کنم که تورا عذاب کنم!زیرا نامت نامحبیب من است.
شیعیان
امام صادق(ع):روز قیامت،ندا می شود:شیعیان آل محمد(ص)کجاهستند؟عدة زیادی که فقط خدا اندازه آنها را می داند،بلند میشوند!سپس ندا می شود:زائرین قبر حسین(ع) کجاهستند؟عدة زیادیبلند می شوبه آنها گفته می شود:دست هر که را دوست دارید بگیریدوداخل بهشت شوید!
یک داستان واقعی از دو نفر که پیش خودشون فکر میکردند که منتظرند
این یک داستان واقعی است از دو نفر که پیش خودشان فکر میکردند که منتظرند "علی 110" و "abbas313"
قصه از این قرار است که سر یک قضیه ای (گویا سربازی معاف شده) قرار شد "علی 110" به این جناب "abbas313" شام بدهد
با هم قرار گذاشتند میدان ونک که نزدیک محل کار هر دو باشد
شب بود شاید نزدیک ساعت 8 ، همونطور که به سمت میدان تجریش قدم میزدند یکباره "علی 110" چشمش افتاد به یک پسر بچه که در اون سرمای شدید گوشه خیابان فال میفروخت
هر دو فالی از آن پسرک خریدند، "علی 110" رو کرد به عباس313 و گفت: عباس میدانی که من هر وقت این بندگان خدا را میبینم یاد چی می افتم؟
گفت: نه نمیدونم
اذکاری برای سرگرمی !!!
به تسبیح و ذکر و ورد گول نخورید !!!
بسم الله الرحمن الرحیم
گاهی اوقات ممکن است انسان خود را به اذکار و اورادی مشغول سازد و با آنها سرگرم شود؛ در حالی که از مذکور (کسی که ذکر او را می گوید) غافل باشد. گاهی ممکن است مسیری را در زندگی پیش گرفته که وی را از سعادت دور می کند، اما او خود را گول می زند که من دائم الذکر هستم و حتما جایگاه خوبی در بهشت برای خود ساخته ام.
ابو الجارود از امام محمّد باقر(ع) روایت کرده است که رسول خدا(ص) فرمودند:
هر کس که «سبحان اللَّه» بگوید، خداوند درختى در بهشت برایش مىکارد؛ و کسى که «الحمد للَّه» بگوید، براى او نیز خداوند درختى در بهشت مىنشاند، و کسى که «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ» بگوید، با او نیز خداوند چنین کند؛ و براى کسى که «اللَّه اکبر» بگوید، خداوند همین پاداش را براى او منظور خواهد فرمود. در این هنگام مردى از قریش به حضرت عرض کرد:
ادامه مطلب ...آداب زیارت امام رضا(علیه السلام)
مشهد مقدس و زیارت امام رضا(علیه السلام)
23 ذی القعده روز زیارتی حضرت رضا(علیه السلام) است. زیارت یکی از ویژگی های فرهنگ تشیع است و دست کم می توان گفت در هیچ یک از مذاهب اسلامی «زیارت» از چنین جایگاهی برخوردار نیست. احادیث بسیاری از ائمه اطهار(علیه السلام) در آداب زیارت وارد شده و فلسفه و هدف آن تبیین شده است.
علمای شیعه نیز از همان قرن های آغازین ادعیه و زیارات وارده را گردآوری کرده اند. کتاب ارجمند کامل الزیارات یکی از این آثار کهن و برجسته است. در این کتاب آداب زیارت امام رضا(علیه السلام) چنین روایت شده است:هرگاه به زیارت قبر علی بن موسی الرضا(علیه السلام) در توس رفتی هنگام خروج از منزلت غسل کن و در وقت غسل بگو: خدایا من را پاک و دلم را پاکیزه نما، سینه ام را فراخ کن، و مدح و ستایش خودت را بر زبانم جاری کن، زیرا هیچ قوه و نیرویی وجود ندارد مگر به واسطه تو، خدایا این غسل را برای من پاک کننده و شفاء و نور قرار بده.