از بین بردن نسل صالح در ایران با فرهنگ غذایی غلط

از بین بردن نسل صالح در ایران با فرهنگ غذایی غلط

علیرضا ابوالفضلی: بر اساس تحقیقات انجام شده، امروزه در سراسر جهان بروز هر گونه عارضه جسمی و روحی که خود منشاء آسیب‌های اجتماعی به حساب می‌آید، تغذیه است.به گفته وی متأسفانه مردم در اقشار مختلف به سبب کثرت امور برای معاش خود یا ارتقاء سطح کیفی زندگی عملاً غافل از تغذیه مناسب هستند و عموماً برایشان فرقی نمی‌کند که چه چیزی می‌خورند و فقط هدفشان سیر شدن است یا به تعبیر دیگر پُر کردن شکم و صرفاً بریا رفع تکلیف یا به سبب عادت در وقتی معین مبادرت به خوردن غذا بدون هر گونه شناختی می‌کنند.

غذاها ، داروهای شما هستند

غذاها ، داروهای شما هستند

روزی که انسان پا به عرصه وجود گذاشت و طبیعت به عنوان چشم روشنی مواد خوراکی را به او هدیه کرد، نخستین چیزی که انسان به وجود آن به تکاپو افتاد همین خوراکی‌ها بود.
سال‌ها گذشت و انسان فقط برای رفع گرسنگی از غذاهای طبیعت استفاده می‌کرد و برای رفع بیماری‌ها و درمان آن خود متوسل به اوهام و خرافات می‌شد و چون از این راه نتیجه‌ای بدست نیاورد به تلاش خود افزود تا این که چهار هزار سال پیش حکما و دانشمندان یونانی پی به خواص بعضی از خوراکی‌ها برده و تعداد زیادی از علف‌های تلخ و بدمزه را به عنوان دارو شناختند.
 

توصیه های آیت الله بهجت درباره غذا خوردن

توصیه های آیت الله بهجت درباره غذا خوردن

یکی از توصیه های مرحوم آیت الله العظمی بهجت برای تندرستی این است که در غذا، اعتدال داشته باشیم و از افراط و تفریط بپرهیزیم. ایشان در این باره می گویند:«اعتدال در غذا برای سلامتی مزاج خیلی مفید است. اگر انسان همیشه به نان خوردن عادت داشته باشد، بهتر است گاهی برنج بخورد؛ و اگر همیشه برنج می خورد، بهتر است گاهی نان و یا آش بخورد و تنوع در غذا داشته باشد.شخصی دندانش درد می کرد، نزد طبیب رفت که آن را بکشد؛ طبیب گفت: «اگر سر درد گرفتی، سرت را هم می کشی؟! اعتدال معده، دندان درد را هم برطرف می کند.» و بالاخره آن آقا دندانش را نکشید.» (1)
 

غذای حلال ، پله اول کمال

غذای حلال ، پله اول کمال

---

روزی مرحوم بیدآبادی در خانه آقای ایمانی مهمان بود. گفته بودند، هرچه غذا برای خودشان تدارک می‌بینند، برای او بیاورند و از کسی دیگر هدیه قبول نکنند. تصادفاً روزی برای ایشان دو کبک آوردند که برای بید آبادی کباب کند. چون شام را جلو آن مرحوم گذاشتند، نه تنها از آن چیزی نخورد و  از سر سفره برخاست و رفت و به صاحبخانه گفت: مگر نگفتم که از کسی هدیه قبول نکنید. ممکن است که صید کننده برای خوردن بید آبادی راضی نبوده یا موقع کشتن آنها بسم الله نگفته و…

---