.: دل نوشته ها :.
ترکیب و مخلوط تمام آنچه در توان برای ارائه داشته ام
.: دل نوشته ها :.
ترکیب و مخلوط تمام آنچه در توان برای ارائه داشته امچگونگی نوشتن نامه و عریضه به امام زمان (عج) - حقیقت یا خرافه ؟
چگونگی نوشتن نامه و عریضه به امام زمان (عج) - حقیقت یا خرافه ؟
چگونه نامه ای به امام زمان(عج) بنویسیم که تنها خودشان بخوانند ؟
تا بحال حس کرده ای که دوست داری به امام زمان(عج) نامه بنویسی و درد دلت را به او بگویی؟
در مورد جواز بلکه رجحان عریضه نویسی به امام زمان(عج) می توان به ادله ای تمسک کرد :
1- عریضه نویسی از انواع توسلات و استغاثه های به امام عصر(عج) به شمار می آید ، توسلی که اصل آن از مستحبات مسلم در مصادر دینی به حساب می آید.
2- عریضه نویسی از کارهای مسلمی است که عمل و سیره ی بزرگان بر آن بوده و آثار و برکات شگفت انگیزی از آن برده شده است . محدث نوری در کتاب « نجم الثاقب » قضایای عجیبی را در این رابطه نقل میکند.1
3- کفعمی در « المصباح » و « البلد الأمین » و کیفیت و چگونگی عریضه نویسی را نقل کرده و این خود دلیل بر آن است که عریضه نویسی از مشروعیت برخوردار است.2
مرحوم مجلسی نیز فرموده است : « هنگام انداختن عریضه چنین خیال کند که نامه را به نایب خاص تسلیم میکند».3
شیخ الطائفه ابو جعفر طوسی رحمه الله در کتاب « مصباح المتجهد » میگوید : « عریضه ای به سوی خداوند متعال مینویسی و آنرا میپیچی ، سپس عریضه دیگری به محضر والای حضرت بقیه الله ارواحنا فداه مینویسی.»4، آنگاه کیفیت نوشتن هر یک از عریضه ها را بیان میدارد .
پی نوشتها :
1 نجم الثاقب ، ص 421 ؛ جنه المأوی ، ص 248 ؛ دارالسلام ، ج 2 ، ص 264.
2- المصباح ، ص 531 ؛ البلد الأمین ، ص 227.
3- بحار الأنوار ، ج 94 ، ص 30.
4- همان ، ص 27.
منبع: کتاب غیبت کبری
چگونه نامه ای به امام زمان(عج) بنویسیم که تنها خودشان بخوانند؟
عریضه نویسی و به عبارتی عرض توسل و تقاضای حاجت از خداوند، از روایاتی سرچشمه میگیرد که در این باره نقل شده است.
در برخی کتاب ها، درباره عریضه به محضر مقدس ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف، متن عریضه و شیوه طرح آن، نکاتی آمده است. مرحوم محدث قمی مینویسد: « هر کس در ضریح ائمه(ع) عریضه و کاغذی را ببندد و مهر کند یا آن را در نهر یا چاه آب و یا برکه ای بیندازد و به نیت حضرت صاحب الزمان(عج) حاجت خود را ذکر کند، آن بزرگوار عهده دار برآورده شدن حاجات وی میشود ».1
بر همین اساس، انسان می تواند برای توسل و عرض حاجت به محضر حضرت، در چاه آب و نهر، عریضه خود را بیندازد.
پی نوشت :
1. منتهی الآمال،ص334.
سوال:
عریضه نویسی که در مسجد جمکران باب شده چیست؟ آیا دلیل شرعی و عقلی دارد؟ آیا مستند است و منابعی که این امر در آن توصیه شده یا ذکر شده چیست؟
پاسخ:
در پاسخ باید گفت نه تنها در جمکران؛ بلکه در بعضی از شهرها معمولاً محلی به نام چاه صاحب الزمان موجود است که برخی گمان میکنند حضرت دستور حفر آن را داده یا ایشان در آنجا دیده شدهاند و یا از آب آن چاه نوشیدهاند؛ ولی هیچ یک از این نکات صحیح به نظر نمیرسد. قضیه چاه امام زمان(عج) در مسجد مقدس جمکران و شهرهای دیگر، از این قرار است که مرحوم حاج شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان از تحفة الزائر از امام صادق(ع) روایتی نقل میکند که: «هر گاه تو را حاجتی به سوی خدای تعالی، باشد یا از امری خائف و ترسان باشی، در کاغذی بنویس و در آب جاری یا چاه بینداز...». این یک نوع ارتباط و سخن گفتن با خدا است. مرحوم علامه مجلسی در روایتی میفرماید: «اگر حاجت و گرفتاری داشتی با حضرت حجت(عج) چنین مکاتبه کن و حاجت خود را بنویس و در چاه یا نهر بینداز».1
البته معنای عریضه نویسی این نیست که حضرت حجت آن نوشته را باز میکند یا میخواند؛ بلکه خدا و رسول او و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) از نیتهای ما و آنچه در ذهن و دل ما میگذرد، آگاهند؛ چه رسد به نوشتههای ما، آن هم در صورت گرفتاری و توسّل به آن عزیزان. در واقع خواستهاند به ما یاد دهند که با محبوب و صاحب خود ارتباط برقرار کنیم و همانطور که برای محبوبهای دنیوی ابراز علاقه و محبت مینماییم، بتوانیم با مولای خود هم نامه‌نگاری کنیم. حال از آنجا که چاه و آب روان در دسترس همه نیست، مؤمنان در بعضی از شهرها و در مسجد جمکران، چاهی حفر نمودهاند که مردم عریضههای خود را درون آن بیندازند.
پی نوشت :
1. بحارالانوار، ج 102، ص 234.
سوال:
چرا برای صحبت با امام زمان(عج) عریضه نویسی کردن وارد شده است؟ مگر همین جوری امام زمان(عج) صدای ما را نمیشنوند؟ روایات وارده در این مورد چیست؟ حکمت این کار چیست؟
پاسخ:
مرحوم حاج شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان میفرماید در کتاب تحفة الزائر از حضرت صادق(ع) نقل شده است که هرگاه تو را حاجتی به سوی خدای تعالی باشد یا از امری خائف باشی در کاغذی این عبارات را بنویس «بسم اللَّه الرحمن الرحیم اللهم انی اتوجه الیک» تا آخر که در مفاتیح هست و در آخر آن حاجت خود را بنویس و آن را پیچیده در گلولهای از گِل قرار بده و در آب جاری (مثل آب رودخانه) یا در چاهی بینداز (انشاءاللَّه) خداوند به زودی گشایش در کارت ایجاد میکند1، ولی در روایات صحبت از چاه خاصی مثل چاه جمکران نشده است و در این خصوص مستندی نداریم.
راه های توسل به امام زمان(عج) گوناگون است ؛ گاهی حال انسان به گونه ای است که دوست دارد با زبان و لهجه و حال خود با آن عزیز و مولا درد دل و ترنمی داشته باشد و گاهی ترجیح میدهد با دعا ها و زیاراتی که از طرف آن سرور و یا پدران گرامی‌اش به ما رسیده به آن حضرت متوسل شود و زمانی عریضه نوشتن و عرض حاجت و خواسته خود با نامه نگاری و عریضه نویسی را ترجیح میدهد . هر کدام از اینها وسیله و راهی برای توسل و تقرب به آن عزیز و آرزوی دل همه انبیا و اولیا است .
گاهی انسان درد دل و حاجتش را با نامه نوشتن بهتر و راحتتر از گفتگوی مستقیم و بی واسطه بیان میکند چنانچه گاه ترجیح میدهد مطلبی را به کسی بوسیله تلفن بیان کند تا اینکه رو در رو به او بگوید . در واقع اولیای الهی حالات مختلف روانی انسان را در نظر گرفته اند و متناسب با آن ابزار و وسائل توسل مختلفی را به ما معرفی کرده اند. از طرفی چون دستور عریضه نوشتن از طرف خود معصومین و در روایات مختلف آمده است شاید نکته و اثر خاصی در برآورده شدن حاجات داشته باشد که ما از آن آگاهی نداریم. برخی از این روایات در کتاب ارزنده منتهی الآمال تالیف مرحوم شیخ عباس قمی در بخش مربوط به زندگی امام زمان(عج) آمده است.2
پی نوشتها:
1. مفاتیحالجنان، ص 974
2. منتهی الامال, انتشارات هجرت ، ص 869
چگونگی نوشتن نامه و عریضه به خدمت امام زمان(عج)
یکی از راههایی که میتوان از آن طریق توسل به امام زمان(عج) پیدا کرد نوشتن نامه و عریضه است.
چنانکه بعضی از بزرگان و موالیان و شیعیان به آن عمل میکردند مانند جناب محمد بن ابی الفرج که میگوید خدمت حضرت امام هادی(ع) آن حضرت فرمود:
هرگاه تو را حاجتی باشد که بخواهی سؤال کنی، بنویس آنرا و بگذار زیر جانماز خود و واگذار آنرا ساعتی، سپس بیرون بیاور و در آن نظر کن.
ابوالفرج میگوید:
بعد از آن اینکار را کردم و جواب سؤالی که کرده بودم دیدم همراه توقیع حضرت که بر آن بود.
جناب صدر السلام همدانی چند طریق برای نوشتن عریضه و نامه در کتاب « تکالیف الانام» نقل میکند و مینویسد:
اما طریق اول از رقاع استغاثات، طریقی است که روایت میکنم، از استاد اعظم که او روایت کرده از کتاب « انیس العابدین» تألیف شیخ عالم محمد بن محمد الطیب و او نقل کرده از کتاب سعادات، دعاء توسل از برای هر مهمی و حاجتی:
بسم الله الرحمن الرحیم
توسّلت الیک یا ابا القسم محمد بن الحسن بن علیّ بن محمد بن علیّ بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب النباء العظیم و الصراط المستقیم و عصمة اللاجین و بامّک سیّدة نساء العالمین و بآبائک الطاهرین و بامّهاتک الطاهرات و بیس و القرآن الحکیم و الجبروت العظیم و حقیقة الایمان و نور النّور و کتاب مسطور ان تکون سفیری الی الله تعالی فی الحاجة لفلان او هالک فلان بن فلان ...
و این رقعه را در گل پاکی بگذار و در آب جاری یا چاهی بینداز و در آن حال بگو:
یا عثمان بن سعید و یا محمد بن عثمان اوصلا قصّتی الی صاحب الزمان صلوات الله علیه.
در کتاب « التحفة الرضویه» مینویسد:
علامه بزرگوار سید جلیل القدر محمد تقی اصفهانی در فصل معجزه های حضرت بقیة الله ارواحنا فداه میگوید: از جمله معجزه های روشن و نورانی و کرامت های آشکار حضرت بقیة الله ارواحنا فداه حاصل شدن مقاصد و حوائج با فرستادن عریضه استغاثه به حضرتش میباشد، این امر با دیدگان مشاهده گردیده و با وجدان تجربه شده است.
علاوه بزرگ شیخ عبدالحسین امینی صاحب کتاب ارزشمند الغدیر حکایت شگفت انگیزی در این رابطه برای من نقل کرد. او متوسل به ذیل عنایات حضرت شده و سپس از آن حکایتی برای او پیش آمده بود، و البته ایشان اجازه ندادند آن حکایت را در این کتاب بیان کنم، او عریضه ای به ناحیه مقدسه حضرت تقدیم نموده و متوسل به آن حضرت شده بود. ایشان میفرمود: من توسل به حضرت بقیة الله ارواحنا فداه را در امور مهم و برای قضای حوائج تجربه کرده ام.
همچنین در جایی دیگر نیز اینگونه آمده است که:
متن دعای زیر را، در کاغذی مینویسی و آنرا بر روی قبر یکی از امامان(ع) می‌افکنی:
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
کَتَبْتُ یا مَوْلایَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْکَ مُسْتَغیثاً، وَشَکَوْتُ ما نَزَلَ بی مُسْتَجیراً بِاللَّهِعَزَّوَجَلَّ، ثُمَّ بِکَ مِنْ أَمْرٍ قَدْ دَهَمَنی، وَأَشْغَلَ قَلْبی، وَأَطالَ فِکْری، وَسَلَبَنی بَعْضَلُبّی، وَغَیَّرَ خَطیرَ نِعْمَةِ اللَّهِ عِنْدی، أَسْلَمَنی عِنْدَ تَخَیُّلِ وُرُودِهِ الْخَلیلُ، وَتَبَرَّأَ مِنّیعِنْدَ تَرائی إِقْبالِهِ إِلَیَّ الْحَمیمُ، وَعَجَزَتْ عَنْ دِفاعِهِ حیلَتی، وَخانَنی فی تَحَمُّلِهِصَبْری وَقُوَّتی.
فَلَجَأْتُ فیهِ إِلَیْکَ، وَتَوَکَّلْتُ فِی الْمَسْأَلَةِ للَّهِ جَلَّ ثَناؤُهُ عَلَیْهِ وَعَلَیْکَ فی دِفاعِهِعَنّی، عِلْماً بِمَکانِکَ مِنَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ، وَلِیِّ التَّدْبیرِ وَمالِکِ الْاُمُورِ، وَاثِقاً بِکَ فِیالْمُسارَعَةِ فِی الشَّفاعَةِ إِلَیْهِ جَلَّ ثَناؤُهُ فی أَمْری، مُتَیَقِّناً لِإِجابَتِهِ تَبارَکَ وَتَعالى إِیَّاکَبِإِعْطائی سُؤْلی.
وَأَنْتَ یا مَوْلایَ جَدیرٌ بِتَحْقیقِ ظَنّی وَتَصْدیقِ أَمَلی فیکَ فی أَمْرِ کَذا وَکَذا (بجاى "کذا و کذا" حاجت خود را بنویس) فیما لا طاقَةَ لی بِحَمْلِهِ، وَلا صَبْرَ لی عَلَیْهِ، وَإِنْ کُنْتُمُسْتَحِقّاً لَهُ وَلِأَضْعافِهِ بِقَبیحِ أَفْعالی وَتَفْریطی فِی الْواجِباتِ الَّتی للَّهِ عَزَّوَجَلَّ،فَأَغِثْنی یا مَوْلایَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَیْکَ عِنْدَ اللَّهْفِ، وَقَدِّمِ الْمَسْأَلَةَ للَّهِ عَزَّوَجَلَّ فیأَمْری، قَبْلَ حُلُولِ التَّلَفِ، وَشَماتَةِ الْأَعْداءِ، فَبِکَ بُسِطَتِ النِّعْمَةُ عَلَیَّ.
وَاسْأَلِ اللَّهَ جَلَّ جَلالُهُ لی نَصْراً عَزیزاً، وَفَتْحاً قَریباً، فیهِ بُلُوغُ الْآمالِ، وَخَیْرُالْمَبادی، وَخَواتیمُ الْأَعْمالِ، وَالْأَمْنُ مِنَ الْمَخاوِفِ کُلِّها فی کُلِّ حالٍ، إِنَّهُ جَلَّ ثَناؤُهُلِما یَشاءُ فَعَّالٌ، وَهُوَ حَسْبی وَنِعْمَ الْوَکیلُ فِی الْمَبْدَءِ وَالْمَآلِ.
یا آن نوشته را تا کرده و از خاک نظیفى گِل بساز و آنرا در میان گل قرار بده، آنگاه بر بالاى نهر یاچشمه (یا چاه) آمده و یکى از نایبان حضرت بقیّة اللَّه ارواحنا فداه (عثمان بن سعد عَمْرى، محمّد بنعثمان، حسین بن روح و علىّ بن محمّد سمرى) را مورد خطاب قرار بده و بگو:
یا فُلانَ بْنَ فُلانٍ (بجای "فلان بن فلان" نام یکی از نایبان خاص امام زمان(عج) را بگو)، سَلامٌ عَلَیْکَ، أَشْهَدُ أَنَّ وَفاتَکَ فی سَبیلِ اللَّهِ، وَأَنَّکَ حَیٌّ عِنْدَ اللَّهِمَرْزُوقٌ، وَقَدْ خاطَبْتُکَ فی حَیاتِکَ الَّتی لَکَ عِنْدَاللَّهِ جَلَّ وَعَزَّ وَهذِهِ رُقْعَتی وَحاجَتیإِلى مَوْلانا عَلَیْهِ السَّلامُ، فَسَلِّمْها إِلَیْهِ، فَأَنْتَ الثِّقَةُ الْأَمینُ.
سپس عریضه را در نهر یا چاه یا چشمه بیانداز، که ان شاء اللَّه تعالى حاجتت برآورده شود.
منبع: المصباح، ص531؛ البلد الامین،ص227، منهاج العارفین، ص448.
چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی
چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی
خلیل آتشین سخن ، تبر به دوش بت شکن
خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی
برای ما که خسته ایم و دل شکسته ایم نه
ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی
تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام
دوباره صبح ، ظهر نه غروب شد نیامدی
مطالب مرتبط:
موضوع شبهه: نامه‌نگاری به امام زمان(عج)
یا آقا امام زمان تنهام خیلی جاجیم بده یا صاحب زمان کمکم کن زندگیم دست تو هست زندگیم خیلی سخت دار میگذر یا آقا امام زمان حاجتم بده پیش خدا
سلام وصل ات بر صاحب زمان سلام بر مولا خدا سلام به مهدی زمان آرزوی سلامتی ای صاحب زمان من امروز دار درد دل میکنم امروز درد دل من را بشنو صاحب زمان مهدی زمان من از این گرفتاری نجات بده شما را به اهل بیت پیامبر قسم ای مهدی زمان جاجت دلم را بده ای مولا خدا من یک ماه دیگه قرائت خونم تمام میشه با شوهر بیکار چکار کنم ای مولا خدا هیچ ندارم امروز تو نامه من به دستت می رس کمکم کن چون خیلی مشکل دارم کمکم کن ای صاحب زمان ناامیدم نکن نزار ناامید بشم یا حق
سلام
یک بنده خدایی اینجوری میگفت:
قلق عریضه اینه که مثل شاطر نانوایی عریضه بنویسید اینقدر بنویسید تا بگیرید، نگید نداد یا نمیده، اینقدر بنویسید بنویسید بنویسید طلب کنید گدایی کنید تا بگیرید. یا صاحب الزمان تا حاجتمو نگیرم از در خونت نمیرم اینقدر عریضه مینویسم تا بدی بهم اربابم.