میلاد امام حسن مجتبی (ع) - ماه کامل شد

 

یک روز خوب خدا 
 
امروز روز عید است. یک روز خوب از روزهای خوب خدا، و روز نقل و گل و شیرینی؛ البته بعد از افطار. ماه که کامل شد، یک ماه زیبا در خانه امام علی (ع) و فاطمه زهرا درخشید؛ ماهی که آسمان امامت را روشن و دل پیامبر خدا را شاد کرد. ماه زیبایی به نام حسن (ع) .

 
حسن یعنی... 
 
خاله صحبت می کرد که چطور حضرت علی (ع) و فاطمه (س) اسم «حسن» را برای کودکشان انتخاب کردند. او با مهربانی گفت: «حسن، یعنی نیکی و نیکوکاری و امام حسن (ع) همیشه اهل نیکوکاری و کارهای نیک و پسندیده بودند؛ درست مثل پدر بزرگوارشان حضرت علی (ع) که هیچگاه کمکبه فقیران، نیازمندان و کودکان یتیم را فراموش نکرد».
 
 
بردباری امام حسن 
 
روزی حضرت امام حسن (ع) سوار بر اسب از کوچه ای می گذشت. ناگهان مردی غریبه که از دوستان معاویه (دشمن امام حسن (ع) ) بود با او برخورد کرد. تا امام را شناخت شروع کرد به حرف های بد گفتن به آن حضرت. امام با بردباری و تحمل حرفی نزد و سکوت کرد. سپس با خوشرویی با آن مرد غریبه صحبت کرد. آن مرد از رفتارش بسیار شرمنده شد و از امام عذرخواهی کرد. بعد رو به امام کرد و گفت: «تا کنون تو را نمی شناختم؛ ولی از امروز که تو را شناختم تو بهترین و عزیزترینِ مردم نزد من هستی».
 
 
شب به یاد ماندنی 
 
امروز توی مدرسه غوغایی برپاست؛ چون امشب در مدرسه جشن افطاری برپا می شود. امروز تولد امام دوّم ما، امام حسن مجتبی (ع) است. از صبح عدّه ای نمازخانه را جارو و تمیز میکنند، عده ای حیاط را آب و جارو می کنند، عده ای هم وسایل افطاری آماده می کنند. کلاس سوّمی ها از همه بچّه ها خوشحال ترند؛ چون امسال اوّلین سالی است که به سن تکلیف رسیده اند و می توانند روزه بگیرند. امروز غروب با شنیدن صدای اذان مغرب، تمام بچه های مدرسه برای نماز جماعت آماده می شوند. بعد از نماز همراه هم سفره های افطاری را پهن می کنند و همه در کنار هم با خوشحالی فراوان افطار می کنند. بعد جشن بزرگی به مناسبت این میلاد مبارک برگزار می شود. حتما امشب برای نرگس و دوستانش شبی به یاد ماندنی خواهد بود. 

پدید آورنده : الهام موگویی ، صفحه 113