مراقب پیامکهای شریعتی باشید

سلام
حتمآ از گوشه و کنار برخی از سخنان دکتر شریعتی رو درقالب پیامک یا دل نوشته یا..... دیده اید.
امروز میخوایم به دکتر گیر بدیم و دراصل نمیخوایم گیر بدیم.....میخوایم نقدش کنیم و توجهمون رو به چیزهاییکه برای دیگران ارسال میکنیم (و ناخودآگاهشون رو تحت تاثیر برداشتهای اشتباه قرار میدیم) بیشتر کنیم. 

برای مثال 3 نمونه از این مطالب رو بررسی میکنیم.

خدایا...من در کلبه حقیرانه خود چیزی دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری.....من چون تویی دارم و تو چون خودی نداری!!!  

   
این متن (که در بعضی جاها اونو به صحیفه سجادیه نسبت دادن!!!) به ظاهر خیلی متن جالبی میاد و از ظاهرش برمیاد که با زبان ادبیاتی داره مدح خدا رو میکنه.....ولی اینطوری نیست
اول به خداوند میگوید نقصی داری و چیزی هست که تو نداری (البته بنا به فرموده آقا امیرالمومنین علی(ع) چیزهایی هستند که خدا ندارد مانند ظلم و.....)
و در انتها خدا را طوری بیان میکند که به ذات خودش قائم نیست
ما و امثال ما (حتی امامان و پیامبران) به خدا وابسته اند و به ذات او قائم اند و اما خدا به ذات خودش قائم است.
وقتی میگوییم تو چون خودی نداری و این را نقص خدا بیان میکنیم، یعنی نعوذآ بالله خدا باید سازنده و قائمی داشته باشد (که ندارد) و این یک نقص است، درحالیکه این خودش نشانه قوت است و یکی از ادعاهای ما توحید و یگانگی خداست که تنهاست و به ذات خودش قائم است و اگر به دعاهایی مانند صحیفه سجادیه یا ادعیه ای که از زبان امامان بزرگوار بیان شده اند هیچکدام چنین شیوه ای در بیان ندارند و همیشه خود را عبد مطیعِ خداوند قادری میدانند که کامل و یگانه است و این ما هستیم که به او احتیاج داریم و او هیچ احتیاجی به کسی یا چیزی حتی مثل خودش ندارد و از او بالاتری نیست کخواهد به آن نیازمند باشد.
    
    
ترجیح می دهم با کفشهایم در خیابان راه بروم و به خدا فکر کنم تا این که در مسجد بنشینم و به کفشهایم فکر کنم!!! 

    
این مطلب ظاهرآ مطلب خوبی است ولی نه بدین گونه!!!
این مطلب طوری در ذهن خواننده القا میکند که افرادی که به مسجد میروند به کفشهایشان (امور مادی دنیایی) فکر میکنند و زیاد هم خوب نیست که به مسجد برویم.....نرفتید هم نرفتید
درست است که یک لحظه تفکر (البته در مورد درست) بهتر از هزار سال عبادت است ولی تفکری که پشت آن دین و خدا نباشد ذره ای ارزش ندارد. (اینهم به این معنی نیست که فقط در مورد خدا فکر کنیم، در مواردی که خدا و ائمه معصومین(ع) توصیه کرده اند و خوشحال میشن در موردش تفکر همراه با تعقل کنیم)
البته اگر بین این دو مورد کار که گفته گیر کردیم اولی بهتره ولی وقتی کسی میتونه بره مسجد و به خدا فکر کنه و وقتی میاد بیرون بازم به خدا فکر کنه چرا خودش رو بین این دو گزینه قرار بده؟!
    
    
حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود، اما افسوس که به جای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند و بزرگترین درد او را بی آبی معرفی کردند!!! 

این مطلب هم یه جورایی مجالس روضه و مداحی (البته مداحی درست) رو زیر سوال میبره.
بله.....درد امام حسین(ع) گمراهی مردم بود و بی یار و یاور بودن رو بخاطر تنهایی درد نمیدونست بلکه بخاطر گمراه شدن مردم درد میدونست اما.....فقط همین هم نبود ما باید بدونیم چه ظلمهایی به آل پیغمبر(ص) کردند و عبرت بگیریم که اگه زمانی دور اما زمان و رهبرمون رو خالی کنیم، شیاطین زمان جرآت چه جساراتی به خودشون میدن و چه کارهایی که نمیکنند تا حدی که خواستند تمام خاندان امام(ع) رو بکشند تا ریشه امامت رو محو کنند. باید همیشه مظلومیت امام یادمون باشه که یه وقت کوتاهی نکنیم. و گریه بر سیدالشهداء رو فراموش نکنیم. البته گریه و اشکی با تعقل و معرفت بر مقام امام(ع). که حتی اگر این گریه از لحاظ مادی و معنوی کاری نکنه (که میکنه و مزایای بسیاری داره) چون خداوند و پیامبران و ائمه اطهار(ع) این کار رو کردند و میکنند و ثوابهای بسیار بالایی معین کرده اند، بخاطر خودمون که اون دنیا دست خالی نباشیم حداقل این موهبت بزرگ رو از دست ندهیم و اشک بر آن امام مظلوم رو فراموش نکنیم.  

اینگونه متنها و مطالب تاثیر بسیار زیادی در طرز تفکر و عقیده انسان میگزارند چون اینگونه نوشته ها متن جذاب و پیام ظاهرآ خوبی دارند ولی روی ناخودآگاه ما تاثیرات بدی میگزارند و چون ناخودآگاه ما ف.ی.ل.ت.ر ندارد ضربه مهلک تر میشود.
    
البته درست است که دکتر شریعتی متنها و نوشته های درست و زیبایی هم نوشته اند، دلیل نمیشود که همه را کنار گذاشت و یا بدون تفکر در تاثیر و مفهومش همه جا نوشت و پخش کرد.
و اما خودمان:
امامان معصوم(ع) همیشه بیان کرده اند که فقط شیعیان ما رستگارند.....این بدین معنا نیست که هرکس مذهبش تشیع باشه و ائمه معصومین(ع) رو فقط قبول داشته باشه رستگاره.....خداوند میفرماید شما رو رها نمیکنیم و مورد آزمایش قرار میدیم که ببینیم اونچه بر دل یا زبان جاری میشه در عمل هم نمود داره؟
شیعه یعنی "پیرو".....یعنی ما باید پیرو امامان معصوم(ع) باشیم و هرجایی هرکاری کردن و گفتن دقیقآ همون رو انجام بدیم نه کمتر و نه بیشتر
مثلآ:
نه مثل بعضیها برای آقا امام حسین(ع) عزاداری نکنیم!!!
نه مثل بعضیها شورش رو در بیاریم و قمه بزنیم!!!
کدام امام بوده که در عزای سیدالشهداء مراسم عزاداری و روضه و مداحی (البته درست) برپا نکنه که عده ای نمیکنند؟!
کدام امام بوده که در عزای سیدالشهداء مراسم قمه زنی برپا بکنه و از اینجور کارها.
حالا درسته بنا بر حسب زمان و اتفاقاتی دسته ها بیرون میرن و زنجیر میزنن و طبل و..... ولی بنا به همون مصلحت نباید قمه زد یا خودزنی کرد
    

مطلب اینه که ما در تمام کارها باید پیرو اینها باشیم و نه یک قدم کمتر و نه بیشتر برداریم در دوره غیبت فموده اند به فقیهان مراجعه کنید.....چشم، سَمعآ و طاعَتا دیگه فرار از مسجد و نرفتن به عزاداری و اینکه بگیم: "من خودم فکر دارم و با عقل خودم میسنجم" همش رو بزاریم در کوزه.....آبش رو هم نمیخواد بخوریم.
    
و اما شریعتی از نظر بنده:
اینکه در برخی از سخنانش اشتباهاتی رخ داده و مطالبی (خواسته یا ناخواسته) متناقض با مطالب اسلام عزیز بیان کرده به دلیل دوری از فقها و بزرگان دینی بوده و تکیه بر تفکر خودش این همان علتی است که سازندگان فیلم ظهور بسیار نزدیک است را دچار لغزش کرد و بدون مراجعه به بزرگان دینی و فقیهان جامعه دست به اقدامی ناشایست زدند و کاری کردند که جبرانش خیلی سخته، هرچند هدفشان (ظاهرآ) درست بوده.
    
در مطلب بعدی متن نوشته ای از شهید مطهری و نظر رهبر معظم انقلاب آیت الله خامنه ای را در مورد دکتر شریعتی بیان خواهم نمود. 

منتظر مطلب بعدی ما باشید 

     
    
باتشکر
.......خدا نگهدار.......