به کجا چنین شتابان؟

مولای غریبم:نیامده ای اما نیک می دانی که کمی آن سو تر از سرزمین من، درویشان حتی نان خشکیده ای ندارند تا در آب فرو ببرند، نیامده ای اما خوب می دانی، کمی آنسوتر از سرزمین من چه کودکان معصومی که از گرسنگی پرپر شدند.

نیامده ای اما می دانی گروهی افراطی، متوسل شدن به تو و اجداد پاکت را شرک اکبر دانسته و حکم به قتل ما داده اند. نیامده ای اما می دانی این دار فانی برای خیلی ها چقدر باقی شده و آخرتی را که نیامده به تمسخر می گیرند. نیامده ای اما می دانی مهدی های دروغین و موعودهای بی معجزه هر روز تعدادشان افزون تر می شود. نیامده ای اما می دانی که در گوشه گوشۀ دنیا عدالت گمشدۀ مردمان شده، که نشانی از آن نمی یابند. نیامده ای اما می دانی که در سرزمین من مردمی ساده لوح بر درختهای دروغین و مسجدهای ضرارگونه دخیل می بندند و حاجت می خواهند. نیامده ای اما می دانی کلید گمشدۀ کعبه را به حراج گذاشته اند و نمی دانند کلید کعبه تویی و مردم تو را گم کرده اند و تو غمین مباش که آنها حاجت از درخت می خواهند و حاجت من حاجت همۀ آنهاست و تنها از خدای تو طالب آنم. اما نیامده ای و خوب می دانی چقدر دلم می خواست از یکایک آنها بپرسم: به کجا چنین شتابان؟
    
    
با تشکر
.......خدا نگهدار.......