چرا حفظ دین در آخرالزمان سخت تر از دوران دیگر است؟!

چرا حفظ دین در آخرالزمان سخت تر از دوران دیگر است؟!
به همراه لینک دانلود کلیپهای:
دینداری در آخرالزمان - فتنه های آخرالزمان - ملزومات و شروط فعالیت در عرصه فرهنگی

ییامبر گرامى اسلام^{(صلی الله علیه و آله و سلم)} به اصحابش فرمود: «به زودى گروهى بعد از شما مى آیند که یک نفر از آنان اجر پنجاه نفر از شما (صحابه) را دارد»

---

در روایت است که دیندارى در آخر الزمان، مثل گرفتن آتش در دست است، چرا دین دارى در این زمان، سخت تر از زمان هاى دیگر است؟ اصولاً در عصر نزدیک به ظهور، مردم از دین فاصله مى گیرند یا این که به طرف دین بیشتر مى آیند؟این سؤالی است که بسیاری از کسانی که علاقه‌مند به مباحث مهدویت هستند، می‌پرسند،اما پاسخ به این سولات را می توانید در ادامه مطلب مطالعه بفرمائید.

  

دانلود کلیپ صوتی دینداری در آخرالزمان

دانلود کلیپ صوتی دینداری در آخرالزمان

لینک دانلود پادکست صوتی شنیدنی درباره مصائب دینداری در آخرالزمان - حجم : 2.8 مگابایت

ازدواج؟ مگه بیکارم!

ازدواج؟ مگه بیکارم!

اگر هنوز دوست دارید روزهای مجردی ادامه داشته باشد و ازدواج را یک حماقت می دانید، دراین مقاله با ما همراه باشید!

---

«هر وقت که بخوام می رم خونه، تا هرقت که لازم باشه سر کار می مونم. تصمیم گرفتم دوباره ادامه تحصیل بدم. برای تعطیلات خودم تصمیم می گیرم که کجا برم مسافرت. روز جمعه بدون تحمل غرغر هیچ کس تا ظهر می خوابم. به این می گن زندگی. این همه آدم که ازدواج کردند چی شد؟ کارشون به دعوا و جدایی کشید. چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی؟»
این ها حرف هایی بود که برادرم در جواب سوال من که بالاخره کی می خوای زندگیت رو سر و سامان بدی؟ گفت. حرف های یک جوان که ممکن است حرف های شما هم باشد!
 

سخت ترین مشق علیرضا و آرمیتا در روز اول مهر

سخت ترین مشق علیرضا و آرمیتا در روز اول مهر

---

وقتی می‌خواهند بنویسند «الف. ب. آب... بابا آب داد»، خدایا! تو رحم کن به دل «علیرضا و آرمیتا» که از این سخت‌تر، مشقی پیدا نمی‌شود.

---

الف. ب. آب... این «الفبای مهر» است، که معلم، نوشتن را با همین «آب» به ما آموخت. «ن و القلم و مایسطرون» در «مکتب آب» قد کشیده. قلم در مکتب آب، با الف. ب. آب... شست و شو کرده و به خرابات، خرامیده. زلالی قلم، از زلالی آب است و هر حرف که می‌نویسیم، خود از قطرات آب است، از برکات آب است. ما هنوز دلداده آن نیمکت‌های چند نفره هستیم؛ محل تمرین آب! ‌آی باکلاه! پس کتاب، نه فقط در ظاهر با آب تمام می‌شود بلکه در باطن نیز با آب شروع می‌شود؛ «بابا آب داد». کیست آن که در این نعمت را به روی ما گشوده است؟ کیست آن که این منت بی‌بدیل را بر سر ما ارزانی داشته است؟ آیا جز خداوند منان؟ گمانم حرف «خ» چون کمی آنسوتر از ابتدای الفبای عاشقی است، این آب نازنین با «بابا» شروع شد و الا بابا بهتر از همه می‌داند که خالق آب خداست. آری! آب از آن خداست. و این، خدا بود که آب داد. و همچنان خداست که آب می‌دهد.